هواساز

 هوای تازه با هوایی که توسط کانال‌های برگشت جمع‌آوری شده در محفظه اختلاط مخلوط گشته، با عبور از روی کویل‌ها گرم یا سرد ‌شده و توسط فن و سیستم کانال‌کشی به فضا منتقل می‌شوند. این سیستم‌ برای فضاهای بزرگ با بار گرمایی و سرمایی قابل ملاحظه که نیاز به کنترل دقیق حرارت و رطوبت دارند مورد استفاده قرار می‌گیرد.

دستگاه هوارسان می‌تواند به صورت یک منطقه‌ای یا چند منطقه‌ای باشد که در نوع دوم می‌توان توسط دمپرهای مخصوص، هوایی با درجه حرارت و رطوبت مختلف برای چند منطقه توزیع نمود. در این مدل، کویل‌های سرد و گرم هر دو فعال است، فن قبل از کویل‌ها قرار می‌گیرد و هوا را بر روی آنها می‌دمد. هر دو دمپر بعد از کویل‌ها به یک منطقه اختصاص می‌یابند و توسط موتوری که از ترموستات نصب شده در منطقه ویژه‌ی خود فرمان دریافت می‌کنند، پره‌ها را به‌گونه‌ای باز و بسته می‌کنند که هوای حاصل از اختلاط‏، دمای مورد نظر را داشته باشد.

 از مزایای این سیستم امکان کنترل دما و رطوبت، کاربرد آن برای فضاهای وسیع، امکان کنترل درصد هوای تازه در فصول مختلف سال بوده و از معایب آن هزینه اولیه نسبتاً بالا و نیاز به مراقبت و نگهداری توسط پرسنل کارآزموده می‌باشد. دستگاه هوارسان را باید حتی‌المقدور نزدیک اتاق‌هایی که قرار است تهویه شوند قرارداد تا طول مسیر کانال‌کشی کاهش یابد.

(دستگاه ایرواشر) مشابه سیستم هوارسان (AHU) عمل می‌کند با این تفاوت که در آن بجای کویل سرمایشی از نازل‌های رطوبت‌زن استفاده می‌شود. در واقع این دستگاه علاوه بر اجزاء اصلی هواساز ، مجهز به محفظه‌ی دیگری به نام ایرواشر می‌باشد که شامل تشت آب، قطره‌گیرها، کلکتورها و افشانک‌های پاشش آب است.